Parel van een nieuwe technische school met dito werkplaatsinrichting

Het VTI Brugge liep voortdurend tegen de beperkingen van zijn gebouwen aan die al dateerden uit de negentiende eeuw. In januari kon het trots de deuren openen op zijn nieuwe site op de voormalige terreinen van trein- en trambouwer Bombardier. Het sleutelwoord voor de nieuwe constructie was flexibiliteit, zodat het gebouw zich constant kan aanpassen aan nieuwe of veranderende opleidingen. Een etiket dat ook van toepassing is op de werkplaatsinrichting, geleverd door Hoffmann Group. Mooi ogend, zeker, maar vooral buitengewoon functioneel en robuust.

Twee jaar heeft uittredend algemeen directeur Jos Loridan naar een nieuwe locatie gezocht voor het VTI Brugge. “Een renovatie van de site aan de Boeveriestraat was technisch en financieel niet meer haalbaar. De gebouwen waren gewoon op. Aan de Vaartdijkstraat, op een lap grond overgekocht van Bombardier, vonden we alles wat we zochten: de nabijheid van het station en ruimte om te groeien voor onze 650 leerlingen en leerkrachten.” 

De verhuis begin januari was tevens het moment om een nieuw pedagogisch concept te introduceren. Waar elke leerkracht tevoren over een eigen atelier beschikte, vonden ze in het nieuwe gebouw grote open ruimtes terug die de samenwerking moeten bevorderen. Een concept dat ook zijn weerslag vond in de constructie. Siska Desmet van Antwerpse Bouwwerken dat instond voor de volledige ruwbouw, afwerking en inrichting: “VTI Brugge wilde een future proof gebouw creëren dat zich vlot laat aanpassen. Er zijn daarom geen dragende binnenmuren, de leidingen zitten weggewerkt in valse plafonds en de energievoorzieningen lopen op rails zodat alles eenvoudig kan veranderen.”

Wie door de nieuwe gebouwen wandelt, kan niet anders dan onder de indruk zijn. Bij een bezoek aan de school schuwde minister van Onderwijs Ben Weyts zelfs de woorden state-of-the-art niet. “De angst voor het onbekende van onze leerkrachten viel heel snel van ze af. De rust die in de lokalen hangt door de goede akoestiek en de weidse lichtinval, het gloednieuwe materiaal dat ze ter beschikking kregen, maakt dat ze al snel de voordelen van de nieuwe manier van werken ondervonden. Je merkt zelfs dat er collega’s zijn die nu hun motivatie terugvinden”, vertelt kersvers algemeen directeur Miek Kemel. 

De ateliers die ze aan de Vaartdijkstraat kunnen gebruiken steken helemaal in een nieuw kleedje. Alle materiaal werd achtergelaten in de Boeveriestraat en vervangen door nieuw. De werkplaatsinrichting springt meteen in het oog. Dat de Hoffmann Group werd gekozen als leverancier hoeft niet te verwonderen. “We zijn al jaren klant, maar nog nooit bedrogen, al zijn onze bestellingen meestal wel bescheidener dan deze”, voegt Loridan er met een knipoog aan toe. 

Het shoppinglijstje was inderdaad indrukwekkend: 29 lastafels, 8 rolluikkasten, 16 werkbanken, 70 bankschroeven, 9 zeskanttafels met ladenblok, 4 opbergkasten, diverse gereedschappen … “Samen met het VTI hebben we gekeken wat er allemaal nodig was, waar alles moest komen en hoe we tegelijk konden aansluiten bij dat open gevoel dat hier ­gecreëerd is. Dat al het materiaal uit het GARANT gamma modulair en afgestemd is op lean werken, maakt dat we de flexibiliteit van het gebouw ook konden doortrekken in de werkplaatsinrichting”, vat Hoffmann specialist Geert Libert samen. 

Loridan is alvast tevreden met het resultaat: “Ondervinding is natuurlijk het beste bewijs, maar alles voldoet nu alvast aan de verwachtingen. Het is uitgevoerd zoals we het bedacht en gepland hebben. Het materiaal is kwalitatief, robuust en duurzaam. Zelfs als er een leerling in een lade gaat zitten, zou ze nog functioneren.” Ook de samenwerking liep vlot. “Voor ons was het de eerste keer zo nauw samenwerken met een bouwfirma”, vertelt Hoffmann area sales manager Frank de Jong. “Corona maakte het er niet makkelijk op om alles in 22 maanden te realiseren, maar er was heel veel begrip langs beide kanten om tot goede oplossingen te komen.”

Maar wat vinden de leerlingen er nu zelf van? Hoe bevalt hun nieuwe leeromgeving? “Onze huidige leerlingen zijn daar niet zo snel van onder de indruk, maar oud-leerlingen des te meer: ‘Had ik maar met deze materialen kunnen werken tijdens mijn studietijd.’ We hopen dat we met onze nieuwbouw de aantrekkingskracht van het technisch onderwijs kunnen verhogen. We blijven immers opboksen tegen de perceptie van vuile handen en vieze overalls, terwijl we hier kunnen tonen dat dat oubollige beeld al lang voorbijgestreefd is”, besluit Kemel.