Robotlassen: de basisprincipes op een rijtje

Men spreekt over robotlassen wanneer robots het lasproces automatisch uitvoeren. Ze doen dat aan de hand van een lasprogramma dat telkens opnieuw geschreven kan worden in functie van het project. Robotlassen is een uiterst geavanceerde versie van automatisch lassen. Machines leggen dan misschien de lassen, maar er zijn nog steeds lassers nodig om het proces te controleren en superviseren.

De toepassing van robottechnologie staat garant voor precieze en snelle resultaten, minder afval en meer veiligheid. Robots kunnen bovendien op anders niet toegankelijke locaties geraken en zelfs de meest gecompliceerde en precieze lasnaden en lassen sneller leggen dan manueel mogelijk zou zijn. Dit geeft maakbedrijven extra tijd en meer flexibiliteit. Met de brede waaier aan technologie die beschikbaar is, kunnen robots verschillende lasprocessen gebruiken: booglassen, weerstandslassen, puntlassen, TIG-lassen, laserlassen, plasma en MIG-lassen. De focus ligt op het creëren van de juiste lasprogramma’s en ondersteuningen voor lastoepassingen. 

Door de voordelen van tijdbesparing en de hoge productiviteit, is robotlassen een integraal deel gaan uitmaken van de productieprocessen in de metaal- en zware industrie, en vooral in automotive, waar ze punt- en laserlassen toepassen. Robotlassen leent zich het beste voor korte lassen met een gebogen oppervlak en herhaalbare en voorspelbare handelingen die om een minimum aan veranderingen en aanpassingen in het lasproces vragen. Met behulp van externe assen, is de robot ook geschikt voor langere lassen, bijvoorbeeld voor in de scheepsbouwindustrie. 

Hoewel robotlassen voornamelijk toepassing vindt in massaproductie, waar efficiëntie en kwantiteit vooropstaan, kunnen lasprogramma’s aangepast worden om aan elke nood tegemoet te komen en kunnen robots ook voor kleinere series en zelfs enkelstuks dienen, zonder in te boeten aan een hoog rendement.

Lasrobots combineren lassen, robotica, sensortechnologie, sturing en artificiële intelligentie. De componenten bestaan onder andere uit software met specifieke programma’s, de lastoestellen die de energie van de lasbron tot aan het werkstuk brengen, en de robot die het gereedschap hanteert om de las te leggen. De processensoren van de robot meten de parameters van het lasproces, terwijl de geometrische sensoren de geometrische parameters van het lasproces opvolgen. Door de inputdata van sensoren te capteren en te analyseren, kan de sturing de output van het gerobotiseerde lasproces aanpassen op basis van de procedurespecificaties die zijn vastgelegd in het programma. Afhankelijk van het bedoelde gebruik, kan het gaan om robotarmen of portaalrobots. Meestal wordt geopteerd voor zesassige industriële robots, die een drieassig armgewricht en een drieassig polsgewricht hebben. Op die manier kan de lastoorts op de pols gemonteerd worden en in alle posities worden gemanoeuvreerd voor driedimensionaal lassen. Het lassysteem moet worden geïntegreerd met de robot en compatibel zijn met of bij voorkeur speciaal ontworpen zijn voor robotlassen. Dan kan de robot alle processen controleren.

Bij robotlassen ligt de focus, zoals gezegd, op software en een correcte programmering. Dat betekent dat u middelen zal moeten vrijmaken voor de apparatuur, het testen en het trainen van operatoren. Daarom vereist het robotiseren van een lasproces een nauwkeurige planning. De huidige lasproductie, samen met al haar processen en kosten, moet worden geanalyseerd. 

Kijk daarnaast ook naar de compatibiliteit van de aanwezige apparatuur met robotica. Correct lassen vraagt om correcte specificaties. In automatisch lassen zijn de lassen consistent, zodat ze zo smal mogelijk gelegd kunnen worden. Consistente onderdelen stellen de robot in staat om de las uit te voeren op dezelfde ­locatie met een zeer hoge herhaalnauwkeurigheid. Dankzij vooraf ingestelde programma’s kunnen alle processen die de robot laten bewegen, opgevolgd worden. 

Robots hebben de input van een operator nodig om een taak tot een goed einde te brengen. Die taak hoeft echter niet beperkt te worden tot het lassen van hetzelfde stuk tot het einde van zijn dagen. Met een nieuw programma kan de robot zo weer met een ander onderdeel aan de slag. Hij kan dezelfde handeling 24/7 uitvoeren, maar als de taak verandert, moet ook het programma wijzigen.